ΠΛΑΣΜΑ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΟ ΣΕ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑ

Το PRP (PLATELET RICHPLASMA – ΠΛΑΣΜΑ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΟ ΣΕ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑ) ορίζεται ως η επίτευξη αυξημένης συγκέντρωσης αυτόλογων αιμοπεταλίων σε μικρή συγκέντρωση πλάσματος, μετά από ειδική διαδικασία.

Είναι γνωστό από πολλά χρόνια ότι η επουλωτική medical marijuana recommendationδιεργασία οφείλεται στα αιμοπετάλια, κύτταρα του περιφερικού αίματος, που συμμετέχουν στο σχηματισμό θρόμβου μετά από τραυματισμό και στην ακόλουθη απελευθέρωση αυξητικών παραγόντων και κυτοκινών (TGF-b, PDGF, IGF, VEGF, EGF, FGF-2, IL-8)1. Κάποιοι εκ των παραγόντων αυτών (FGF-2, EGF, PDGF) προάγουν την οστεογένεση, ο TGF-b την παραγωγή θεμέλιας ουσίας του οστού καθώς και τη χονδρογένεση, ο VEGF και ο FGF-2 την νεοαγγειογένεση – επαναγγειοποίηση (πίνακας 1).

Η ιδέα ανάπτυξης του PRP βασίστηκε στην επίτευξη αυξημένης συγκέντρωσης αιμοπεταλίων και κατά συνέπεια αυξημένης συγκέντρωσης αυξητικών παραγόντων, με σκοπό την ευόδωση της επουλωτικής διεργασίας, τόσο όσον αφορά το χρόνο αποκατάστασης όσο και την ποιότητα του επουλωθέντος ιστού 3,4,5,6. Τα ενεργοποιημένα αιμοπετάλια επιτρέπουν στο σώμα μας να χρησιμοποιήσει μια φυσιολογική οδό υγιούς αντίδρασης του ανθρώπινου οργανισμού, σε επιταχυνόμενους ρυθμούς. Επίσης, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα αποτελέσματα μελετών όσον αφορά την ευεργετική δράση του PRP στην οστεοαρθρίτιδα, μειώνοντας το φλεγμονώδες περιβάλλον που αποτελεί βασική παράμετρο στο φαύλο κύκλο της οστεοαθρίτιδας7.

Οι κλινικές εφαρμογές του PRP, με βάση τη βιβλιογραφία, είναι πολλές. Ενδεικτικά αναφέρεται η χρήση του στην ωτορινολαρυγγολογία, στη γενική χειρουργική, στην αισθητική ιατρική, στη νευροχειρουργική, στην οδοντιατρική, στην καρδιολογία και βέβαια στην ορθοπαιδική, αθλητιατρική και τραυματιολογία 8,9.

Ειδικότερα, οι ενδείξεις του PRP essay help for you στην ορθοπαιδική περιλαμβάνουν:

1. Τις χρόνιες τενοντοπάθειες, όπως την τενοντοπάθεια του αχιλλείου τένοντα ή την ενίσχυση της χειρουργικής συρραφής αυτού, την επικονδυλίτιδα του αγκώνα, την τενοντοπάθεια του επιγονατιδικού τένοντα, την ορογονοθυλακίτιδα του μείζονα τροχαντήρα, ενώ χρησιμοποιείται και με-τεγχειρητικά μετά τη συρραφή του μυοτενοντίου πετάλου του ώμου.
2. Την πελματιαία απονευρωσίτιδα (άκανθα πτέρνας).
3. Τους μυϊκούς τραυματισμούς (θλάσεις).
4. Τραυματισμούς των συνδέσμων του γόνατος και της ποδοκνημικής (διαστρέμματα).
5. Άτονα έλκη (από σακχαρώδη διαβήτη) και δερματικά ελλείμματα.

Ιδιαίτερη σημασία έχει ο τρόπος παρασκευής του PRP, δεδομένου ότι η διαδικασία πρέπει να διασφαλίζει ότι θα επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή συγκέντρωση των αυξητικών παραγόντων σε μικρό όγκο πλάσματος, για να έχουμε το καλύτερο δυνατό κλινικό αποτέλεσμα. Ειδικότερα, διενεργείται αιμοληψία 20mL περιφερικού αίματος και, μετά από διαδικασία μονής φυγοκέντρησης, πετυχαίνεται η παρασκευή διαλύματος υψηλής συγκέντρωσης σε αιμοπετάλια.

 Στη συνέχεια, υπό άσηπτες συνθήκες, ακολουθεί η έγχυση του PRP στην πάσχουσα περιοχή με τη βοήθεια σύριγγας. Ο ασθενής παραμένει στο χώρο του ιατρείου για 15 περίπου λεπτά και στη συνέχεια προτείνεται η ανάπαυση του σκέλους και παγοθεραπεία για 24 – 48 ώρες.
Η χρήση του PRP με την πάροδο του χρόνου εφαρμόζεται σε όλο και περισσότερες ορθοπαιδικές παθήσεις, με την έρευνα να συνεχίζεται και να γεμίζει τη φαρέτρα του θεράποντα ιατρού με περισσότερες και αποτελεσματικότερες λύσεις, έχοντας ως στόχο τη λιγότερη ταλαιπωρία για τον ασθενή και το μικρότερο δυνατό κόστος.